- кашандагӣ
- [کشندگي]ҷолибӣ, ҷаззобият, ҷозиба
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
каш — I [کش] 1. асоси замони ҳозира ва сиғаи амр аз кашидан 2. ҷузъи пасини бархе аз калимаҳои мураккаб ба маъноҳои баранда, ҳамлкунанда: аробакаш, боркаш, донакаш…, кашанда, таҳаммулкунанда: балокаш, заҳматкаш, меҳнаткаш, дудкунанда, кашанда: сигоркаш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷозибадор — [جاذبه دار] 1. боҷозиба, ҷозибанок, он ки ва он чи хосияти ба худ кашандагӣ дорад 2. диққатҷалбкунанда, дилкаш, дилрабо, мафтункунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷозибадорӣ — [جاذبه داري] 1. ҷозибадор будан, диққатҷалбкунандагӣ, қобилияти ба худ кашандагӣ доштан 2. дилкашӣ, дилрабоӣ, мафтункунандагӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ